#7 Leven vanuit angst of vertrouwen: een bewuste keuze

Downloaden MP3
Yvonne:

Het onderwerp vandaag Sander, ga jij ons vertellen.

Sander:

Ja, het is ga je uit van angst of vertrouwen. Dus wat is je basis van waaruit je omgaat met wat er ook maar in je leven gebeurt?

Yvonne:

Ja, want situaties en gebeurtenissen in ons leven, daar kunnen we ons nog wel eens zorgen over maken.

Sander:

Precies, ja, zoals iedereen maakt je wel eens zorgen, maar omdat je uitgaat van mogelijke scenario's die er allemaal zouden kunnen gebeuren. Wat als het zo en zo loopt? Maar wat als dit gebeurt? Een heel mooi voorbeeld van onlangs een paar maanden terug. Toen had mijn dochter kaartjes kunnen krijgen samen met twee vriendinnen voor het concert van Adel in München.

Yvonne:

Heel leuk.

Sander:

Nou, fantastisch natuurlijk. En toen zeiden ze ja, we gaan één van ons, één van mijn vriendinnen heeft een auto, klein autootjetje en dan gaan we met zijn drieën de dag heen des avonds naar het concert overnachten en dan rijden we weer terug.

Yvonne:

Nou, dat klinkt als een heel goed idee.

Sander:

Klinkt als een geweldig idee en ik merkte dat mijn vrouw en ik daar heel verschillend mee omgingen.

Yvonne:

Ik kan ergens wel iets bij voorstellen. Ja.

Sander:

Ja, en dat was.

Yvonne:

Want hoe oud is je? Ze

Sander:

is tweeëntwintig.

Yvonne:

Ja, tweeëntwintig.

Sander:

En haar vriendin ook zoiets. Dus drie jonge meiden in een autootje op de Duitse autobaan zes, zeven uur naar richting München. Ja. Dus nou ja, ik merkte dat ik meteen reageerde van, wat fijn, wat leuk, wat spannend en wat fijn voor je en veel plezier. En mijn vrouw zei hetzelfde, maar toen achteraf, toen hadden we het er samen over en ze zei, ja maar ik heb allemaal beelden van ja wat als ze nu op die linkerrijbaan terechtkomen en ze hebben niet door dat er een dikke Audi met tweehonderdveertig aankomt.

Sander:

Ja. Ja, ze moeten misschien wel een stukje donker rijden. Ja, ze rijden in twee dagen dus heen en terug. Dus niet te veel. Nou, allerlei scenario's gingen door haar hoofd.

Sander:

Schoten door haar hoofd heen.

Yvonne:

Ja. En kan ik me ergens ook alweer voorstellen?

Sander:

Ja, absoluut. Absoluut.

Yvonne:

Maar totaal verschillende houding die jullie allebei aannemen ten opzichte van dezelfde situatie? Ja, bijzonder is dat. Ja,

Sander:

en ik had al een keer met Sietske, onze dochter, op de Duitse autobaan gereden en ik had haar ook laten rijden om al een beetje ervaring op te doen. Dus ik had en dat deed ze prima. En ik dacht zoiets, ja, dus dat was voor mij ook een basis van waaruit eigen ervaring van ja, maar ze is hartstikke verantwoordelijk en het gaat gewoon goed. En Niks aan de hand. Ja, maar mooi hoe je, ja en wat me echt daarin duidelijk werd is dat je een keuze hebt.

Sander:

Maar je hebt dus een keuze om daar, ja van wat je startpunt is. Dus ga je uit van angst of ga je uit van vertrouwen?

Yvonne:

Ja. Dus op het moment dat je erbij stilstaat, wat neem ik als uitgangspunt bij deze situatie? Ja. Zou je ervoor kunnen kiezen om het anders te doen?

Sander:

Ja. Ja. Precies.

Yvonne:

Nou, dat is misschien wel een mooi weer bruggetje naar een ervaring die ik daarmee heb. Je hebt het over autorijden op de Duitse autobaan. Het voorbeeld waarin ik ervaren heb dat je die keuze dus hebt, gaat over een auto en ik heb heel lang geleden een auto ongeluk gehad, waar ik niet van de weg ben geraakt. Nou, vanzelfsprekend stap je daarna wat minder ontspannen in de auto. Tuurlijk.

Yvonne:

En dat blijft nog wel een tijdje, maar eigenlijk heb je dat toch wel weer weg.

Sander:

Dus je bouwde weer vertrouwen op eigenlijk? Ik

Yvonne:

bouwde zeker wel vertrouwen op, had ik er altijd wel wat meer last van wanneer ik als bijrijder was, dan wanneer ik zelf achter het stuur Dat wel. Achter het stuur zit heb je iets meer controle dan daarnaast. Precies. Dus prima, het ging eigenlijk wel beter tot ik een aantal jaren geleden merkte dat dat toch weer terug aan het komen was en erger werd.

Sander:

Angst kwam weer terug zeg je eigenlijk.

Yvonne:

Precies. Angst in de auto, gespannen, bang om van de weg af te raken en wat er dan wel allemaal niet zou kunnen gebeuren.

Sander:

Precies.

Yvonne:

En Dat leidde tot ook vervelende situaties in de auto, want het was eigenlijk hoofdzakelijk wanneer mijn man achter het stuur zat, die overigens een prima bestuurder is. Daar is helemaal niks mis mee. Daar lag het ook niet aan. De gedachte van wat er allemaal kon gebeuren, ja, die namen we me gewoon mee. Ik had daar geen controle eigenlijk over, dat gevoel had ik.

Yvonne:

Nou ja, je kunt begrijpen dat het steeds minder gezellig werd in de auto en tot ook op een punt dacht ik, ja, maar dit kan zo ook niet verder. Hij heeft ook wel geliket, ik moet daar iets mee.

Sander:

En hoe ging je daarmee om dan?

Yvonne:

Ja, wat deed ik daarmee? Ik ben er gewoon eens even rustig voor gaan zitten, zal ik maar zeggen.

Sander:

Oké.

Yvonne:

En eens even gaan bedenken van ja, oké, wat gebeurt er nou eigenlijk precies met me?

Sander:

Wat denk je allemaal? Wat zijn je gedachtes?

Yvonne:

Wat zijn mijn gedachtes? Ik dacht aan wat er allemaal zou kunnen gebeuren, maar in principe, dat gebeurde eigenlijk niet. Nee. Ik besefte me ook wel dat ik kon nog zoveel nadenken over wat er allemaal kon gebeuren, maar op het moment dat er iets zou gebeuren, weet je, die zorgen daarover, die nemen dat niet weg. Die kunnen dat niet voorkomen.

Yvonne:

Dus met mijn gedachten, ja, had ik vooral last en mijn man had er last van, maar het veranderde niks aan de situatie.

Sander:

Je door zag eigenlijk dat je grip op de situatie probeerde te krijgen door middel van je gedachtes naar wat er allemaal zou kunnen gebeuren in de soort illusie van, als ik dat denk dan gebeurt het niet?

Yvonne:

Nou ja, dat ging ik dus de dag, ja. Dat klopt natuurlijk niet.

Sander:

Nee. Nee,

Yvonne:

dat is natuurlijk helemaal niet het geval. Dus met mijn gedachten en met mijn zorgen kon ik situaties op de weg toch niet voorkomen. Ik dacht, dan kan ik eigenlijk net zo goed voor kiezen om dat niet meer te denken en om uitgaan van vertrouwen. Ik had natuurlijk een periode gehad waarin dat veel ontspannender ging. Ik dacht, nou ja, ik kan vertrouwen hebben in een man, want het is een goede auto bestuurder.

Sander:

Ik

Yvonne:

kan ook vertrouwen hebben in mezelf dat ik ook ontspannen in de auto kan zitten.

Sander:

Want dat wist je van je, dat heb je jarenlang ook gedaan, zelfs na het ongeluk.

Yvonne:

Ja, dus ik denk, ik weet dat het kan en ik weet hoe dat me dat brengt. En ik kan ook vertrouwen hebben in dat het leven het beste met mij voor heeft.

Sander:

Mooi.

Yvonne:

Ja. En dat bewustzijn, ja, dat bracht een soort switch in mijn hoofd. En het klinkt heel erg ongelooflijk, maar het is echt wel zo. En vanaf dat moment stapte ik, de eerstvolgende keer stapte ik in de auto en ik zat ontspannen. Ik had gewoon elk een innerlijk besluit genomen om er anders mee om te gaan.

Sander:

Ja, heel mooi.

Yvonne:

En ja, ik kon het zelf eerst ook bijna niet geloven, dacht ik het is zo simpel. Ja. Nou, niet simpel maar eigenlijk ook weer wel.

Sander:

Ja, de titel is niet voor niks, zo eenvoudig kan het zijn.

Yvonne:

Ja, precies. Echt die keuze, ik heb het echt ervaren.

Sander:

Ja, en er zijn wel wat voorwaarden dus nodig om het zo eenvoudig te laten zijn. Want wat je zegt is die, dat, er was een urgentie, je had echt het gevoel van ja, en zo niet belangrijk.

Yvonne:

Nee, dat was echt niet.

Sander:

Je was er eigenlijk klaar mee, zou ik kunnen zeggen.

Yvonne:

En mijn man ook.

Sander:

Ja, precies. Dus er was echt een hoog urgentiegevoel en een hoge bereidheid om dat zelfonderzoek te gaan doen. Ja, ja. En dat was eigenlijk de brandstof zeg maar om die switch, die shift, dat die kon plaatsvinden. En dan, ja, als je dan inderdaad, heel veel openheid hoor ik ook en heel veel eerlijkheid naar jezelf van ja maar wat ben ik eigenlijk aan het doen?

Sander:

Want ik ben mezelf eigenlijk gedachtes in mijn hoofd aan het halen die niet waar zijn. En die eigenlijk ook niks toevoegen. Dat is een heel rationeel afstandelijk ernaar kijken, maar dat is wel wat er gebeurde eigenlijk.

Yvonne:

Ja, heel objectief eigenlijk.

Sander:

Heel objectief.

Yvonne:

En

Sander:

dan wordt dat dus mogelijk dat er een besluit, dat je een innerlijk besluit, mooi dat je dat zou zijn, dus een innerlijk besluit kunt nemen van ik ga het anders doen. Ja. Ik start ergens anders, ik start in vertrouwen. En dan, het mooie is en daar lijken onze voorbeelden ook een beetje op, op elkaar, dat dat vertrouwen ook ergens op gestoeld is.

Yvonne:

Zeker.

Sander:

Het is deels gestoeld op ervaring van jezelf, maar ook ervaring op, je verwoord het heel mooi volgens mij van vertrouwen op het leven. Dat het leven het goed met hun voor heeft zeg maar. Ja. En dat is een meer spiritueel of meer algemeen

Yvonne:

gevoeld. Een gevoel van overgave misschien, vanuit vertrouwen. Ja.

Sander:

Ja, mooi.

Yvonne:

Ja, dat is een hele mooie ervaring en dat neem ik ook echt wel mee naar andere situaties waarin ik wel eens voel dat gedachten mee in beslag nemen, angsten en zorgen. Ik weet nu dat ik, als ik daar even goed bij stil sta en wat je zegt, die urgentie er is om het echt anders te willen doen, dat ik zo naar mijn gedachten kan kijken en dat ik die switch kan maken. Dat je er echt voor kan kiezen om vanuit vertrouwen het leven en situaties in je leven te benaderen.

Sander:

Ja. En En ik hoor ook het vermogen daarin van alles nemen zoals het is en niet krampachtig bij wijze van spreken jouw wil opleggen aan wat er moet gebeuren, maar dingen nemen ze zoals ze zijn en erop vertrouwen dat wat er ook gebeurt, dat jij ermee om kan gaan.

Yvonne:

Ja, want dat zit denk ik ook heel vaak achter angst. Het is misschien niet altijd per se de angst voor dat wat er gebeurt maar misschien ook wel de angst voor dat jij jezelf daar niet in kunt redden in die situatie. Dus misschien ligt er altijd wel een diepere angst onder.

Sander:

Precies.

Yvonne:

Dat je het niet aan zou kunnen.

Sander:

Ja, en als je dan eigenlijk kijkt op het verleden van waar mogelijk en iedereen maakt heel veel situaties mee die je misschien achteraf gezien liever niet had meegemaakt en misschien en zeker het moment zelf misschien niet liever niet had meegemaakt. Maar je weet wel, ik ben eruit gekomen. Hé, ja, er is een oplossing gevonden of je bent ermee omgegaan.

Yvonne:

Precies, ja, als je dat vertrouwen kunt leunen.

Sander:

Eigenlijk leunen, ja. Daar hebben we het over.

Yvonne:

Mooi, ja. Ik zou de luisteraars gunnen dat zij het is kunnen ervaren.

Sander:

Ja, goed idee. Laten we een oefening gaan doen. En dat is een oefening en die is getiteld Kies liefde. En dat is misschien, het hoeft enige ondertiteling omdat we tot nu toe heel veel over vertrouwen hebben gehad. En vertrouwen en liefde zitten eigenlijk heel dicht bij elkaar.

Sander:

Als je een locatie in je lijf zou moeten aan wijzen waar liefde huist, dan zou ik zeggen dat is in het hart. En waar vertrouwen huist, ook in het hart.

Yvonne:

Ook in het hart.

Sander:

Ja, een soort twee kanten van dezelfde medaille zou je bijna zeggen. Laten we daar eens ja, mee aan de slag gaan we ik zeggen en daarvoor is het handig als je een onderwerp neemt, voor gedachten neemt wat, ja dat mag best groot zijn voor jou op dit moment. Om een voorbeeld te noemen, bijvoorbeeld van nou ja, als je op goede kinderen hebt en dat je dan denkt van goh, ja, gaan ze wel goed terecht komen? Of wat dan ook maar is, waar je de neiging hebt om eerder naar angst en wat als vragen te gaan. Van wat als dit gebeurt en wat als dat gebeurt.

Sander:

Het kan ook zijn een reis die je gaat maken of een reis die je een nabij familielid gaat maken waarvan je denkt, oeh, spannend. Zelfs dat maar goed gaat.

Yvonne:

Nou ja, mooie, fijn dat je wat voorbeelden geeft, geef ik een richting.

Sander:

Ja, oké. Spring je aandacht weer even naar binnen toe. Ja. Ja, en voor hoe je op de stoel zit. En welke delen van je lichaam de stoel eigenlijk allemaal raken.

Sander:

En word je eens bewust van je ademhaling. Je hoeft er niets aan te veranderen, maar merk eens op hoe het ritme van je ademhaling op dit moment is. Merk op hoe eigenlijk moeiteloos de lucht je lichaam instroomt en ook weer verlaat. En breng dan eens jouw onderwerp voor ogen. En check dan als eerste eens in bij jouw hoofd.

Sander:

Wat is het verhaal? Wat zijn de gedachten? Misschien wel de 'wat als' gedachtes. Scenario's die er allemaal zouden kunnen gebeuren. En observeer die gedachte, gewoon met alle compassie.

Sander:

Ze mogen er allemaal zijn. Check dan eens in bij je buik, hoe voelt het daar? Rustig, borrelt het een beetje. Wat voel je? Adem dan nog iets dieper in je buik.

Sander:

Diep onder in je buik. Laat je adem daar landen. Het gebied van onze twee kernemoties. En die twee kleine emoties zijn enerzijds liefde en het tegenovergestelde van liefde, velen noemen dat angst. Check eens in.

Sander:

Welke emotie staat daar, zeg maar, aan. En als het angst is dat je daar gewaar wordt, kies dan liefde. En als je niet weet hoe, kan ik me heel goed voorstellen. Doe het gewoon. Kies liefde.

Sander:

Laat liefde, dat verhaal wat je maakt over je onderwerpen. Laat daar liefde instromen. Anders gezegd, adem de liefde in. En laat er nog meer liefde instromen. Of je met een kanliefde zo liefde in je buik kan gieten.

Sander:

En anker die liefde helemaal diep in je buik. En misschien is het nodig om er nog meer liefde in te laten stromen. Kies onvoorwaardelijk voor liefde. En check eens in bij je hoofd. Wat is onmogelijk?

Sander:

Anders nu, misschien verschoven. Niet dat je gedachten over wat allemaal mis zou kunnen gaan helemaal weg hoeven te zijn. Maar mogelijk merk je op dat er iets verschoven is. Check eens in bij je hart. Adem eens in en uit via je hart.

Sander:

Wat is het verhaal hier? Wat heeft je hart jou te vertellen over jouw onderwerp? En dit is niet bedoeld, dat is een soort magische pil deze oefening. Doe dit en het is in één keer opgelost. Het gaat om het verschuiven van je relatie tot je onderwerpen.

Sander:

En het vergt enige oefening mogen om er een gewoonte van te maken. Normaal vaker je incheckt bij jezelf en contact maakt met de liefde in jou en de liefde inlaatstromen in jouw verhaal, dan verschuift je patroon. Je zou het kunnen zien als ja, een glas druivensap. Stel je voor een glas druivensap en je hebt een grote kan heel helder puur water. En je gaat, je schenkt vanuit die kan helder water in dat glas druivensap.

Sander:

Dus eerst vermengd dat druivensap zich met dat water. Het wordt lichter en je blijft schenken. En het loopt helemaal over. En je blijft doorschenken, steeds meer helder puur water. Steeds meer liefde.

Sander:

En na een tijdje zit er alleen maar helder water in dat glas. Is alle kleur eruit. Is alle angst verdreven. De uitnodiging is om, als dat nodig is, terug te komen bij deze oefening. En heel bewust steeds opnieuw te kiezen voor liefde.

Sander:

Adem nog eens goed in, en weer eens rustig uit. En kom weer helemaal terug in de ruimte. Yvon, wat is je belangrijkste inzicht of bewustwording over het kiezen van liefde?

Yvonne:

Ik vond het wel mooi toen die aandacht naar de buik bracht, was er bijna voor me zag angst en liefde. En bij het in, ik voelde wel die angstgevoelens. Ja, de zorgen maken over. En hoe bijzonder vond ik het dat met het inbrengen van liefde, dat die angst echt een soort van verzachten alsof er een compassie ook voor die angst kwam. Niet in de zin dat die angst vervangen moest worden door liefde.

Yvonne:

Maar dat de liefde ook die emotie van angst een soort van, kom maar hier.

Sander:

Bijna kan omarmen.

Yvonne:

Bijna wel, vanaf het is ook oké. En daarmee verzachten het eigenlijk ook al en werd die angst ook minder. Er kwam ook een soort van warmte, dat vond ik ook heel bijzonder om ook fysiek te merken. En ontspanning ten opzichte van de situatie. Vanuit het hart kwam er een gevoel van acceptatie.

Yvonne:

Toen kwam ik echt in me op, dat woord uiteindelijk. Hoe je dat, je kunt laten vullen met liefde, dat is een heel mooie visualisatie vond ik, die heel krachtig werkte. Wat je zegt, het is niet zo dat het dan ineens heel de situatie, nou, vrolijk en licht en noem maar op is.

Sander:

Peppie de peppie, zullen we maar zeggen. Niks

Yvonne:

meer aan het handje. Maar verzachtinging, dat is eigenlijk.

Sander:

Naarmate je daar steeds bedrevener in wordt en steeds alerter op wordt, van wat is de basis van waaruit ik nou eigenlijk de situatie tegemoetreed, wat het dan over de omstandigheid, wat het dan ook mee is. En dan dat bewustzijn te hebben, ik maak me zorgen of ik zit in rondjes rond te draaien, ik ben bezig met angstgedachte. Zoals je ook mooi in jouw voorbeeld van over het autorijden. En dan heel bewust te kiezen voor liefde en vertrouwen.

Yvonne:

Ja, ook hier in deze oefening ervaarde ik ook hoe, dat het er gewoon is, zeg maar. Ik hoefde de liefde niet te zoeken.

Sander:

Exact. Dat hebben we allemaal. Dat is

Yvonne:

het eigenlijk. Precies. Wat er gewoon is, weet het even toelaat.

Sander:

Het zit allemaal in ons en sterker nog, je zou ook nog kunnen zijn dat wij als mensen gewoon liefde zijn. Het is in ieder geval ruim voorradig. En je kunt er gewoon contact mee maken en het er bewust laten zijn. Ik denk dat dat daarover gaat.

Yvonne:

Ja, nou, dat heb je met deze oefening echt wel laten ervaren.

Sander:

Ik hoop het

Yvonne:

ook met hun eigen situatie mogen ervaren. En hiermee een handvat hebben om dat nog eens vaker te

Sander:

doen. Precies. Laten we afronden met een, en daarvoor heb ik een quote van La Otsuz, Chinese wijsheer. De quote is in het Engels en die stelt, Gaat over de grootste gift of bijdrage die je dus kunt geven is die van je eigen transformatie. En ja die eigen transformatie is misschien wel precies hierin gelegen waar we het vandaag over hebben gehad.

Sander:

En jezelf bewustzijn zijn zo versterken dat je je vertrouwen in jezelf, in het leven en zelfs in de mensheid hoog houdt. En je aandacht richt op wat zich nu voordoet. Niet op wat zich kan gaan voordoen, maar op wat zich nu voordoet. Dus vol in het moment van het nu te zijn en met vertrouwen en liefde in het leven te staan. En dat gun ik iedereen.

Sander:

En als steeds meer mensen daartoe in staat zijn, dan creëren we een hele mooie wereld denk ik.

Yvonne:

Ja, Prachtige inspiratie om deze aflevering mee af te sluiten. Dankjewel.

Sander:

Graag gedaan. En jij ook.

Yvonne:

En ook de luisteraars, bedankt voor het luisteren naar onze podcast Leven, zo eenvoudig kan het zijn. Wij zijn Sander van Eekelen en Yvonne Dekkers en we nemen je mee op reis naar meer innerlijke rust, plezier en vrijheid in het leven. Vond je het leuk, leerzaam, inspirerend? Check dan ook eens onze andere afleveringen of volg ons zodat je geen enkele aflevering hoeft te missen. En deel je enthousiasme met iedereen in je omgeving die wel wat inspiratie kan gebruiken in het leven.

Yvonne:

Graag tot de volgende keer.

#7 Leven vanuit angst of vertrouwen: een bewuste keuze
Uitgezonden door