#4 Van willen begrijpen naar nieuwsgierig verkennen
Downloaden MP3De aflevering vandaag staat in het teken van willen begrijpen naar nieuwsgierig verkennen.
Sander:Ja. En
Yvonne:ja, ik zou zeggen Sander, licht eens even toe. Wat wat je daarmee bedoelt?
Sander:Ja, van willen begrijpen naar nieuwsgierig verkennen. Ik heb zelf heel lang mijn leven geleid als als er iets gebeurt, dan wilde ik het begrijpen. Dus ik wilde snappen hoe het zat en ik ging vaak ook naar oorzaken kijken van hoe is iets gekomen zoals het is gekomen. Of zoals het is ontstaan. En pas later ging ik me openstellen voor hé misschien dat heeft zijn waarde, maar er is ook nog een een tweede manier of een andere manier.
Sander:En dat is iets is zoals het is. Dus dat gaat weer ook weer terug op op de eerste aflevering van volledig kunnen accepteren wat is. Ja. En dan van daaruit gaan kijken van mij wat wil er eigenlijk ontstaan. Nieuwsgierig verkennen na in het niet weten stappen vol vertrouwen.
Sander:En dan gaan aanvoelen wat de grotere beweging is die gaande is en wat dat van me vraagt. En dat is een heel andere neiging zeg maar dan alleen maar kijken naar de oorzaken van iets vanuit de gedachten die ik heel lang heb gehad van als ik weet hoe het zit, hoe het tot stand is gekomen, dan weet ik ook de volgende stappen. Ja. En ik merkte dat dat vaak leidde tot ronddraaien in rondjes en er niet uitkomen en denken ja, maar heb ik nu echt de kern te pakken of ligt er nog iets onder en en maar reflecteren en maar onderzoeken. Intussen dat ging ik niet voorwaarts.
Sander:Ik had ook onlangs een coachee en daar kwam het ook zo mooi naar voren. Hij deed online de coaching en hij kwam zeg maar de Zoom call in. Nou, hij was er nauwelijks binnen of hij zei meteen ja, Sander ik heb zoveel onrust in mijn in mijn lijf, daar wil ik vanaf. Want ik merk gewoon hij werkt ook als coach in een grotere organisatie. Hij zegt ja, al mijn gesprekken ik ben alleen maar bezig met mijn innerlijke onrust en ik kan niet volledig aanwezig zijn.
Sander:Dus ik kan niet mijn vak als coach goed uitvoeren. Hij zat er vol van. Maar zijn aandacht ging met name naar ja, maar waar komt dit nou ineens vandaan en en en die onrust ik snap het niet en en waarom is hij er en
Yvonne:en hoe kom ik er vanaf.
Sander:En en ook hoe kom ik er vanaf vooral dat. Maar vooral gericht van ja ik moet de oorzaak weten want dan kan ik er ook makkelijker vanaf komen.
Yvonne:Ja oké
Sander:ja. Ja. En dus toen ja, we daar het gesprek over gingen hebben en en dan daar ook de eerste stap inzetten van oké die onrust, wat als die er even mag zijn? Nou dat was eigenlijk al een al nieuw voor hem want hij was te druk bezig om dat eigenlijk van zich af te houden of van zich af te werpen.
Yvonne:Ja. Alsof het er niet mocht zijn.
Sander:Ja. En toen vroeg ik ook aan hem van goh, wat heeft die onrust jou eigenlijk te vertellen? Stel dat die informatie voor jou heeft, wat zou dat dan zijn?
Yvonne:Ja, totaal andere kijk.
Sander:Totaal andere kijk.
Yvonne:Totaal andere kijk.
Sander:Veel en volledig ander perspectief. Ja, dan ga je niet meer kijken naar deze onrust is een probleem dat opgelost moet worden, maar meer als een boodschap waar ik naar kan luisteren.
Yvonne:Ja, er zit ook acceptatie in.
Sander:Precies. Ja. En om dat te kunnen is het is een soort aanwakkeren van je nieuwsgierigheid. En op verkenning willen gaan. En ja, dan moet ik ook denken aan een hele mooie definitie van het werkwoord van helen.
Sander:Van Stephen Levines, een Amerikaanse auteur, inmiddels overleden. En hij heeft ooit gezegd, helen is het binnengaan met intentie en bewustzijn van datgene wat je tot nu toe hebt vermeden of van bent weg gerend. Dus het binnengaan met intentie en bewustzijn van datgene wat je tot nu toe hebt vermeden of bent weg gerend. En dat is precies eigenlijk wat ik mijn coachee vroeg te doen van hé, die onrust. Die wil die vermijden of van wegrennen.
Sander:Maar als je daar nou eens met intentie en bewustzijn instapt. Een moment dat je dat al doet, dan is het helingsproces eigenlijk al gestart. En wellicht herken je dat misschien Yvonne?
Yvonne:Jazeker. Ja, nee, dat herken ik wel op twee manieren eigenlijk. Als het gaat over het willen begrijpen, dan herken ik dat heel erg in mijn werk als organisatieadviseur, in de zin van, nou, graag nieuwe kennis opdoen.
Sander:Maar als ik
Yvonne:daar op terugkijk, dan was dat toch ook ingestoken vanuit, nou ja, grip willen hebben, controle willen hebben, dus de kennis nodig, denken te hebben om mijn werk goed te kunnen doen. Eigenlijk gaf het helemaal niet per se altijd een gevoel van controle. Wat we net ook zeiden, de conclusie die we net aantrok, het zorgt ook soms voor stilstand omdat ik ook wel eens geneigd was om niet in de actie te komen voordat ik wist hoe het zat voordat ik voldoende kennis had.
Sander:Ja, precies. En wanneer heb je voldoende kennis? Ja. Wie bepaalt dat en waar ligt de norm?
Yvonne:Ja, precies. Ik heb in de loop van de jaren ook wel geleerd om er anders mee om te gaan hoor. Ik laat me nu veel meer door kennis inspireren. Soms zit je in een situatie zit ik in een situatie in de organisatie en dan kan het niet helemaal goed duiden van wat speel je nou precies of hoe moet ik dit nu interpreteren of begrijpen en dan kan een boek wel eens uitkomst bieden in de zin van dat het een bril kan zijn om naar de situatie te kijken, een perspectief en eerder was ik op zoek naar het perspectief en nu veel meer naar oké, ik kan er zo naar kijken en ik kan er ook zo naar kijken. Dan is het ook veel meer vanuit nieuwsgierigheid en verkennend eigenlijk.
Sander:En
Yvonne:dan is het ook leuk en dan geeft het richting en ik ja, ik heb veel meer het vertrouwen dat ik ja, wel aanvoel welke bril helpend kan zijn, welke kennis op die manier helpend kan zijn en dan is het een veel de speelser manier, een luchtiger manier daarmee om te gaan. Ze willen begrijpen, niet zo vast.
Sander:Precies en het hoeft ook niet allemaal via jou te lopen.
Yvonne:Nee, sowieso niet, want dat is wel mooi dat je dat zegt, want in de beginjaren als interim adviseur, had ik toch wel sterk de overtuiging dat als ik bij een opdrachtgever kwam in een organisatie, dat ik dan degene was die het moest weten. Dus die met
Sander:De oplossing moest aanpakken.
Yvonne:Ja, als expert, precies. De oplossing of de antwoorden moest weten en Ja, met het gevolg eigenlijk als ik daar nu op terugkijk dat het vrij beperkt was natuurlijk. Dat was mijn repertoire vrij beperkt, want dat bevond zich dan alleen maar in mij. En later ontdekte ik dat de antwoorden en oplossingen in die organisatie zelf natuurlijk liggen. En door er zo naar te kijken, creëerde ik voor mezelf ook veel meer mogelijkheden en ruimte.
Sander:En werd je oplossing ook eigenlijk, vermoed ik, veel rijker, omdat je gebruik maakte van ook van de kracht van de organisatie en kennis van de organisatie en de kracht van de mensen.
Yvonne:Juist juist dat inderdaad en nu ervaar ik vooral op die beginperiode in een in een nieuwe organisatie echt als een feestje want ja, ik stel me volledig open en luister naar wat mensen om me te vertellen hebben en neem dat volledig eenmaal op en kijk en dan merk je gewoon, dan gaan als vanzelf gaan er bepaalde dingen aan elkaar raken aan elkaar verbonden en komen daar inzichten en gaat op een veel natuurlijker manier en wat je zegt, je gebruikt gewoon de informatie die, veel meer informatie die beschikbaar is in de organisatie en informatie is niet alleen maar kennis, maar is ook, ja, het zijn ook soms gevoelens die mensen delen of ervaringen die ze delen. Ja, het is een heel breed spectrum.
Sander:Mooi voorbeeld. Dat is precies wat je bedoelt, dus jouw willen begrijpen is dan staat wat zachter afgesteld zeg maar, maar je nieuwsgierige verkenning, die staat vol aan. Ja. En dat levert zoveel mooie dingen op. Ja.
Sander:Dus het is het is het bewustzijn van wanneer zet ik wat echt in? En het besef dat je meerdere opties hebt.
Yvonne:Ik zei net, ik heb twee voorbeelden.
Sander:Ja.
Yvonne:Misschien herkennen heel veel mensen dat wel. Iedereen heeft wel eens lichamelijke klachten. Ergens last van. Pijntje eraan. Nu heb ik zelf wel langere periode gehad waarin die klachten wat onverklaarbare waren en ook wel een beetje chronisch werden.
Yvonne:En ja, ik had in die periode ook heel hard de neiging om te zoeken naar hoe komt het vanuit de intentie om ook vanaf te willen? Hoe kom ik hier zo snel mogelijk vanaf? Nou ja, je kunt natuurlijk van alles opzoeken. Tegenwoordig op Google, voor Google moest je de encyclopedie induiken maar tegenwoordig pak je telefoon erbij en je stelt een vraag en nou, er komen nog iets aan antwoorden. En weet je, en dat hield niet.
Yvonne:Het bracht me eigenlijk nergens.
Sander:-Nee.
Yvonne:Klachten gingen er niet van over. Je kan er heel erg geen verdwaald raken in allerlei oplossingen en antwoorden wat het zou kunnen zijn.
Sander:Had je dan ook het idee van ik moet de oorzaak achterhalen, want als ik de oorzaak ken, dan weet ik ook wat de stappen voor uit zijn.
Yvonne:Ja, precies. Je wil weten wat is het precies, wat er aan de hand is.
Sander:Precies.
Yvonne:En precies hoe komt dat dan? Hoe kom ik hieraan? Vervolgens, want dan weet ik ook hoe ik er vanaf komt.
Sander:Ja, en dat herken ik ook enorm in in onze zoektocht met onze zoon Thijs toen die jong was. Wat is er met hem aan de hand? Hij ontwikkelt zich echt anders dan andere kinderen. Zo enorm ja, we zijn echt een tijden lang week nou ja, maanden misschien zelfs ruim een jaar op zoek gegaan naar wat is de oorzaak. Ja.
Sander:En ook met alle doktoren die hebben precies dezelfde insteek. Wat is welke diagnose kan ik stellen? En wat me toen echt trof en ik besef me nu pas dat het ook hier mee te maken heeft eigenlijk. Is Toen trof, zolang er geen diagnose is, gebeurt er niets in een in de medische wereld, want dan weet je niet, heb je geen handelings repertoire. Dan weet je niet wat je kunt gaan doen.
Sander:En ja, als die diagnose zoals bij Thijs jaren op zich laat wachten, uiteindelijk wisten we pas op zijn zestiende. Wow. Door DNA onderzoek wat er wat er aan de hand was. Ja. Ja, en ik ik werd ongeduldig.
Sander:Het gaat over ja, maar wat kunnen we wel doen? Het gaat hier ook over van ja, doktoren willen eerst begrijpen voordat ze überhaupt in actie komen.
Yvonne:Ja, En dat zet je stil.
Sander:En dat zet je stil. Precies.
Yvonne:Ja. Dat zet je zeker stil.
Sander:Hoe heb jij dat opgelost toen, of ja, opgelost of hoe ben je er anders mee omgegaan?
Yvonne:Ja, inderdaad, want daar zit de sleutel. Daar zit de sleutel voor mij wel. En dat is niet iets wat altijd heel makkelijk is, dat wil ik niet zeggen, maar ik ben toch die behoefte meer gaan loslaten. Dus die behoefte van het willen begrijpen, waar komt het vandaan, wat is de oorzaak om dan vervolgens een oplossing te vinden.
Sander:Dan kom je dan ook meer een accepterende houding.
Yvonne:Ja, het gaf mij veel meer rust en ik ben tegelijkertijd dus eigenlijk misschien niet zo gestopt met zoeken op een andere manier. Ik ben het veel meer in mezelf gaan vinden. Ik ben eigenlijk, misschien wat jij zegt zit er een boodschap in.
Sander:Ja, gaan luisteren dus naar die klachten eigenlijk.
Yvonne:Wat zegt die klachten eigenlijk? Wat wil die eigenlijk, wat wil die pijn of die nou die last, ongemak mij eigenlijk vertellen en in mijn geval ben ik ook wel meer naar een bepaalde leefstijl, leefwijze gaan kijken. Ja, dat gaf mij meer rust en meer acceptatie. En ik merk dat je van daaruit het is niet zozeer dat de klachten dan, dat het dan oplost, maar het geeft wel een bepaalde verzachting.
Sander:Je houding daar ten opzichte van die klachten, die verandert.
Yvonne:Ja, precies. En ook hierin zit weer een stukje mee kunnen bewegen. Dus verzet het tegen, het zou niet mogen zijn als ik nou maar weet wat het is, als ik nou maar dit, dit, dit. Ja, versterkt eigenlijk de klachten. Had ik de indruk En door veel meer te luisteren, oké, maar wat heb ik dan nu nodig?
Yvonne:Hoe kan ik dan op dit moment goed voor mezelf zorgen? Ja. Daar aandacht aan geven. En tot de ontdekking komen soms ook wel hoe het in mij, hoe het in mijzelf zit, wat ik zelf kan doen.
Sander:Ja, ja. Eigenlijk ligt ook wel de kennis uit jezelf halen of de informatie misschien beter gezegd om weer een voorwaartse beweging te maken, om eigenlijk misschien ook wel beter voor jezelf te zorgen.
Yvonne:Jazeker en weet je wat het mooie is, je leert daarmee ook wat meer vertrouwen op jezelf. Want in de eerste manier van omgaan daarmee, leg je het heel erg buiten jezelf.
Sander:Allemaal externe informatiebronnen.
Yvonne:Precies, Zit je ook een beetje in een slachtoffer houding, een afhankelijk houding eigenlijk. Ik merkte ook dat ik dat heel lastig vond om zo afhankelijk te zijn. Door het meer los te laten en vanuit acceptatie daarmee om te gaan, krijg je ook veel meer regie zelf weer.
Sander:Ja. Mooi, krachtig voorbeeld. Laten we eens een oefening doen om niet alleen erover te praten, maar het ook eens te ervaren. Wat het verschil is tussen de oorzaak willen ontdekken en ja, wat het je op kan leveren als je nieuwsgierig gaat verkennen. Dan is het wellicht goed om proberen om een heel concrete casus te hebben of een vraagstuk wat nu speelt.
Yvonne:Mhmm.
Sander:En dat is het kan echt van alles zijn, maar waarbij je in ieder geval merkt bij jezelf dat je de neiging hebt van ik wil begrijpen. Ik wil de oorzaak achterhalen. Ik wil het snappen. Dat je voelt van ja, daar gaat al je aandacht naar uit zeg maar.
Yvonne:Ja. Nou,
Sander:om die verkenning te doen, vraag ik je weer even je aandacht naar binnen te brengen. Merk weer eens op hoe je lichaam in de stoel zit. En kijk ook je kleding eens op. De textuur van je kleding. Waar je kleding wat strakker zit, je mag lossen.
Sander:Je merkt ook de geluiden op. Gluiden dichtbij. Geluiden wat verder weg. En breng dan je aandacht in snij je ademhaling. En neem in alle rust je ademhaling, is waar.
Sander:En breng dan vanuit dit bewustzijn jouw vraagstuk of jouw situatie is voor ogen. Dat vraagstuk waar je dolgraag meer van zou willen begrijpen. Snap hoe het zit. En adem dan eens rustig in, en ook weer rustig uit. En nemen ze wat afstand tot die situatie.
Sander:Zoom ze een beetje uit. Zet je nieuwsgierigheid eens aan. En dan met name je nieuwsgierigheid naar: Wat valt me hier eigenlijk op? Wat trekt mijn aandacht in deze situatie? En wat ben ik eigenlijk aan het leren hier?
Sander:Wat vraagt dat van mij en hoe ik mezelf laat zien in de situatie? En wat is mijn volgende stap eigenlijk, vanuit datgene wat ik aan het leren ben en hoe ik mezelf mag laten zien? En zoom nog eens wat verder uit. Kijk nog met wat verder grotere afstand naar jouw vraagstukken of situatie. De situatie is ooit ergens begonnen en die is nu zoals die is.
Sander:Kijk eens, waar beweegt die naartoe? Hoe is de grotere beweging hier? Die grotere beweging is misschien iets wat je wilt, of helemaal niet wat je wil of ergens ertussenin. Maar het is wel de beweging die er is. Dus los van goed fout of fijn niet fijn.
Sander:In alle eerlijkheid, wat is de beweging die gaande is? Wat is zich aan het ontvouwen? En welke rol ben ik eigenlijk aan het spelen in die beweging? En is dat ook de rol die je wilt spelen? Wat mag daar mogelijk in verschuiven, in die rol of die houding die je aanneemt?
Sander:Wat is dan in jouw volgende stap? Zo geef je mogelijk je nieuwsgierigheid handen en voeten. Nieuwsgierig naar het potentieel. Die grotere beweging, de ontwikkeling of het leren dat erin verstopt zit wellicht. Dus wat je langzaam weer bewust van je ademhaling.
Sander:En van de kleding op je huid. En hoe je in de stoel zit. En kom vervolgens op jouw tempo weer helemaal terug in deze ruimte. En neem de informatie mee die je hier in deze oefening verzameld hebt. Yvonne, wat ben je bewust geworden van nieuwsgierig verkennen in plaats van willen begrijpen?
Yvonne:Ja, ik werd me in deze oefening bewust van het verschil in voorwaarts bewegen of eigenlijk stilstaan. Soort van vastzetten
Sander:naar los ruimte. Vrij bewegen.
Yvonne:Ja. Dat er meer ruimte kwam. Ik merk dat ik het de laatste, nou ja misschien of zo, laatste tijd wel eens twijfel van voel ik nog genoeg motivatie voor mijn eigen vakgebied? Dat is misschien wel een hele mooie om in deze oefening te verkennen. Ergens voelde ik al wel langer, ja.
Yvonne:Maar de geest, hier zit ook een kans in of je dit, maar toch? Nee, misschien nog te spannend of Ja. Nee, eerst maar eens willen begrijpen want pas als ik begrijp waardoor het komt, weet ik ook wat de volgende stap kan zijn. Of ik misschien een andere keuze moet maken of dat ik misschien binnen mijn vakgebied een specialisme moet kiezen of meer dat. Ja, dan moet ik eerst weten, maar waar komt die motivatie dan vandaan?
Yvonne:En nu in deze oefening ja, kon ik er heel snel zien van ja, maar wacht eens even. Als ik nu eens even dat loslaat, hoef ik helemaal niet te begrijpen, dit is zoals het is. Dit voel ik nu eenmaal even zo. Oké. Ik zag een veel meer open veld voor me.
Yvonne:Zonder dat ik die al moest inkleuren. Ja,
Sander:dus eigenlijk in het niet weten stappen.
Yvonne:Ja, precies.
Sander:Precies en die vorm kan nog wel even op zich laten wachten. Sowieso. Een verkenningsproces dat nog geen vorm hoeft te krijgen.
Yvonne:Nee. Dat is ook wat het van mij vraagt.
Sander:Precies. Ja.
Yvonne:Niet te denken in vorm, überhaupt even wat minder te denken aan invullingen, in vastals
Sander:in vastomlijnde kennisgebieden of expertise gebieden of rollen.
Yvonne:Ja, dat geeft een gevoel van ruimte en van vrijheid.
Sander:En het klinkt ook als er een appel wordt gedaan op jouw vertrouwen.
Yvonne:Ja, dat zeg je mooi.
Sander:Dus hier word je gevraagd te zijn, iemand die?
Yvonne:Vertrouwt potentieel. Ja.
Sander:En op zichzelf.
Yvonne:En op mezelf. Dat ik daar mijn weg in vind. Dus dat is echt een mooi inzicht. Ja, dank je wel.
Sander:Ja, fijn om te horen. En die ware woorden die je net zei over vertrouwen en mezelf en op het potentieel. Dat is misschien wel een kern ook van de benadering van transformational presentce. Dat dat het is wat wat in je wordt aangezet zeg maar of aangeraakt en tot ontwikkeling mag komen. Volledig kunnen vertrouwen op jezelf en eigenlijk ja, op het leven zelf en op het potentieel.
Sander:Dus op datgene wat ook weer voorwaartse beweging waartoe je wordt uitgenodigd. Soort gidsen iets wat wat jou voorwaarts trekt.
Yvonne:Ik denk dat dit een heel mooi moment is om naar afronding te gaan van deze aflevering. Zeker. Ja. Je hebt de essentie net al heel mooi samengevat denk ik.
Sander:Ja, ja, dat je nou misschien zit er nog wel net iets in nog iets extra zin. Dat je die nieuwsgierigheid ook als je eenmaal die stap maakt van 'ja, dit bewustzijn hebt van ik zit zo in het willen begrijpen en ik draai daarin vast of het helpt me niet meer' dat je dan de stap kan zetten naar nieuwsgierig verkennen. En dat je die nieuwsgierigheid dus ook richt op dat potentieel. En dan laten binnenkomen, binnenvallen welke informatie er voor jou is.
Yvonne:Dank je wel voor deze inspirerende aflevering. Ook de luisteraars uiteraard bedankt voor het luisteren naar onze podcast Leven. Zo eenvoudig kan het zijn. Wij zijn Sander van Ekelen en Yvonne Dekkers. We nemen je mee op reis naar meer innerlijke rust, plezier en vrijheid in het leven.
Yvonne:Vond je het leuk, leerzaam of inspirerend? Check dan ook eens onze andere afleveringen of volg ons zodat je geen enkele aflevering hoeft te missen en deel je enthousiasme met iedereen in je omgeving die wat inspiratie kan gebruiken in het leven. Graag tot de
Sander:volgende keer.
Makers en gasten
