#5 Van controle naar creativiteit: anders omgaan met de hoe-vraag
Downloaden MP3Het onderwerp van vandaag Sander is?
Sander:Anders omgaan met de hoe-vraag.
Yvonne:Oké. En nou ik zou zeggen steek van wal.
Sander:Ja, wat bedoelen we daarmee? Precies. Nou de hoe-vraag is erg gerelateerd aan de aan de oplossingsgerichte benadering. Als je ergens mee zit dan heb je misschien heb je dat wel, heb ik zelf ook, heb je de neiging om om de hoe-vraag te stellen. Hoe los ik dit op?
Sander:En dus ga je allemaal dingen zoeken buiten jezelf naar voorbeelden van soortgelijke situaties die al opgelost zijn door een iemand anders of waarbij een aanpak heeft gewerkt. En dan is je focus daar volledig op gericht. Op datgene wat buiten jezelf is. En dat kan leiden tot een soort afhankelijke opstelling en ook een opstelling waarbij je jezelf kleiner maakt dan je hoeft te zijn. Want mogelijk heb je het antwoord al in je of kun jij op een andere manier dan je normaal gesproken doet die dat antwoord vinden in jezelf.
Yvonne:Ja. En wat voor soort situaties is van voorbeelden gewoon noemen van in wat voor situaties zou je dat zoal tegen kunnen komen in het leven?
Sander:Nou stel je voor dat je ergens tegen op je werk ergens tegenaan loopt en manager vraagt jou of de directeur vraagt jou of iemand ga dit onderzoek doen. Zoek eens uit hoe dit en dit zit. En je denkt ja, ik snap dat de vraag mijn kant op komt, maar dat heb ik nog nooit gedaan. Hoe ga ik dat aanpakken? En ja, dan ga je misschien te rade bij collega's of bij oude studiegenoten wellicht of je gaat een Google search doen.
Sander:En dan hoop je het antwoord ergens te gaan vinden.
Yvonne:Ja. Ja? Ja, dat ken ik inderdaad wel. Ja, en wat je zegt in het werk dat je toch nog ergens misschien wat onzeker over voelt. Dan komt er een vraag naar me toe, hoe ga ik dat doen?
Yvonne:Dat ik nogal snel dan de oplossingen kan gaan zoeken naar een methode of een techniek of nou Precies. Die van bewezen is dat die werkt.
Sander:Ja, en vooral dat bewezen hé, dus dat je vooral mooi dat je dat even benoemt van dan weet ik in ieder geval zeker dat ik resultaat bereik. En ik heb ook dan ook nog beeld van welk resultaat ik ga bereiken. Ja. Want in andere situaties is dat bereikt. Een soort enorm gevoel van zo'n groot mogelijk gevoel van controle hebben op op de uitkomst.
Sander:Ja. En ook op de stappen daar naartoe.
Yvonne:Ja. Ja en toch is de ervaring ook dat dat als je dat dan toepast vervolgens dat het in de praktijk altijd anders loopt.
Sander:Precies, want hoe vaak kom je inderdaad niet tegen dat je een plan van aanpak hebt gemaakt. Stel dat het uit zeven stappen bestaat en je gaat op weg. Je voert stap één uit en dat wat je bedacht had als stap twee past eigenlijk helemaal niet meer. Want de wereld is veranderd. Er zijn onvoorziene situaties hebben zich voorgedaan.
Sander:Wat het ook maar zou kunnen zijn. Maar is die stap twee die heeft ja, je kijkt ernaar en je denkt ja, maar dat slaat eigenlijk nergens op. Daarom gaan we het vandaag hebben over anders omgaan met de hoe-vraag.
Yvonne:Ja, precies.
Sander:Want het bestaat een andere manier.
Yvonne:Ja, dat is interessant. Want hoe hoe dan anders? Nee, hoe.
Sander:Ja, precies. Hoe dan anders, daar komt 'ie al. Precies. Je ontkomt er eigenlijk niet al.
Yvonne:Nee, bijna niet hé, maar het is toch vanuit een andere intentie.
Sander:Ja. Ja. Ja. Daarnaast die oplossingsgerichte benadering kun je ook kijken naar een potentieel gerichte benadering. En dan tep je in op het potentieel wat verborgen ligt in de situatie.
Sander:Datgene wat aan het gebeuren is of datgene wat vorm wil krijgen. Dus je gaat eerst in plaats van buiten jezelf zoeken meer met de aandacht naar binnen toe en eens even naar de verstillingen en de vertraging en dus verbinding maken met van wat wil hier nou eigenlijk gebeuren. En dan laat je het potentieel jou informeren over die eerste stap. En als je dan die stap zet en je tunt weer in op het potentieel en je voelt weer aan van hey nu is deze stap passend. Dan ga je zo stap voor stap ga jij vormgeven aan het proces.
Sander:Dit vraagt een enorm vertrouwen uiteraard.
Yvonne:Dat kwam begrijp bij me wel.
Sander:Ja en en ook omgaan met niet weten. Ja. En toch die stappen durven zetten. En dan als je dan ergens aankomt, dan is het vaak zo dat die oplossing of datgene wat dan nieuw gecreëerd is heel anders is dan je überhaupt ooit had kunnen denken. Want het is echt nieuw gemaakt.
Sander:Het is niet een soort extrapolatie van het verleden of een herhaling van wat je al in eerdere situaties hebt gedaan. Het is echt nieuw en pas als je daar bent kun je terugkijken. Dit zijn al die stappen die ik heb gezet om hier te komen. Maar die had ik nooit staand in de beginsituatie, die had ik nooit kunnen bedenken. Dus het is je laten leiden door het leven zelf en door of door het potentieel van het leven zelf.
Sander:En dat is een hele andere houding, heel andere benadering en met een heel ander effect ook.
Yvonne:Ja. Ja, je vertrouwt als het ware op alle mogelijkheden die er liggen, maar die jij op dat moment nog niet kan zien. Ja. Dat het er wel is. Ja.
Yvonne:Dat jij dat niet hoeft te pushen of te zoeken of wat dan ook. Maar dat het er al is en dat het een kwestie is van je vertrouwen geven en misschien ook je openstellen.
Sander:Ja.
Yvonne:Het doet me even denken aan een situatie waar ik op dit moment zelf inzit. Ja. En waarin ik eigenlijk ook die switch heb weten te maken. En jij geeft er nu woorden aan van dat er dus inderdaad een andere benadering is. Want we hebben sinds een aantal weken een pup in huis.
Yvonne:Dat is superleuk, maar voor ons was de eerste keer dat we een hond kregen.
Sander:Oké.
Yvonne:Dus ik vond het ook wel spannend. Ik wilde dingen graag goed doen en ik wilde het ook heel graag voor die pup goed doen. En als je je gaat verdiepen, zoals ik dus deed in hoe werkt dat dan? Hoe voed je een pup goed op?
Sander:Dat was de hoe-vraag.
Yvonne:Dat was mijn hoe-vraag. Dan gaat er een hele wereld voor je open. Dan zijn websites, boeken, hele methodes uitgewerkt, noem het maar op, e-books en nou, super veel informatie. Je wilt ook niet weten hoeveel adviezen je van mensen om je heen natuurlijk krijgt, die zelf ook te maken hebben gehad met een pup en opgevoed. Je moet vooral dit doen, je moet vooral dat niet doen.
Yvonne:Ik vond het eigenlijk wel wel lekker. Ik dacht nou, dit geeft mij wel een stukje houvast. Toen kwam de pup en dan is het een kwestie van toepassen van al alle kennis die geen informatie die we verzameld hadden.
Sander:Gewoon de stappen uitvoeren zoals je je al van tevoren had bedacht.
Yvonne:Precies even volgen maar ja, niet bij onze pup. Nee, dus de dingen gingen in de werkelijkheid gewoon veel anders. Achteraf had ik dat natuurlijk misschien wel kunnen bedenken. Maar op dat moment daar ja, had ik gewoon super veel behoefte aan houvast en aan die antwoorden.
Sander:Ja, heel mooi hoe je dat vertelt. Dat het hoe herkenbaar is dan niet dat je van tevoren echt je best gaat doen om je zo goed mogelijk voor te bereiden. Ja. Zo goed mogelijk alles in de hand te hebben. Tenminste dat denk je.
Sander:Ja. En dan stap je in de realiteit.
Yvonne:Ja. Ja en dan gaat het anders en dan blijkt je dat dat is wat je net al zei. Ja, in werkelijkheid gaan de dingen totaal anders. En het effect op mij was dat ik daar in eerste instantie dacht, maar dan heb ik niet het goede boekje gelezen. Precies.
Yvonne:Of niet de goede website bekeken. Dus ik ging me nog een een ander boekje bestellen met een hele andere visie op hoe je een pup opvoedtt. Nou, maar dit hier ga ik het antwoord vinden.
Sander:Precies.
Yvonne:Nou, ik betrok mijn gezin er ook nog even bij. Ik heb gezegd jullie moeten een voortaan zus doen. Je moet een voortaan zo doen. Dus moeder kloek die de die de controle wilde houden. Ja.
Yvonne:Ja en het effect was uiteindelijk dat ik daar alleen maar onzeker en gestrest van werd.
Sander:Ja. Dus
Yvonne:ik kwam wel tot die conclusie van wacht maar dit is niet de manier waarop ik dat waarop ik het eigenlijk wil. En ook niet waarop ik het plaatje ga bereiken, want ik had een eindplaatje in mijn hoofd.
Sander:Vertel.
Yvonne:Afgelopen zomer zagen we kamperen en en zagen we meerdere mensen die die een hond bij hadden met hun camper. Toen dacht ik, maar dat kan dus wel. Ja. En we zagen ook voorbeelden van nou, zo willen we het niet. Nee, maar we zagen ook mooie honden waarvan we dachten maar ja, zo willen we het wel.
Yvonne:Dus dat hoe we dat die hond hadden we helemaal in ons hoofd. Zo willen we het. Nou, ik dacht ja, als ik dan dat ga doen, dan krijg ik zo'n hond. Maar ja, nou goed. Ik werkte dus onzeker en wat gestrest van.
Yvonne:En toen ben ik eens even bij mezelf te halen gegaan. Maar wat ben ik nou eigenlijk aan het doen?
Sander:Ja, en wie wil je zijn als als baasje?
Yvonne:Dat en die vraag ben ik me gaan stellen. Uiteraard geïnspireerd door nou die vragen die jij regelmatig op het bordje gooit van ja, maar wie wil je zijn? Die heb ik hier ook op toegepast. Ja, ik wil een baasje zijn die liefdevolle aandacht heeft voor de pup en die ontspannen is en die er vertrouwen in heeft dat die pup ook heel veel capaciteiten in zich heeft die gewoon ontwikkeld worden. Dan hoef ik niet per se alleen maar de controle over te hebben die dat gaat ook een beetje vanzelf met een met een beetje sturing van mijn kant vanuit onze kant.
Sander:Dus
Yvonne:ja, dat vertrouwen liefdevolle aandacht en een ontspannen baasje zijn. Ja. En toen heb ik het boekje aan de kant gelegd en ik besloot om even geen websites meer te bezoeken, maar elke
Sander:als ik dacht van nou hoe moet
Yvonne:ik dit nu doen. Maar om in zo'n situatie gewoon eens even in en uit te ademen eigenlijk. En eens te kijken wat dient zich dan aan? Wat wil die pup mij vertellen? Even wat beter te luisteren en te kijken.
Sander:In het moment zelf, gewoon naar de pup te kijken in de situatie waar die pup zich in bevindt.
Yvonne:Precies. Dan is het eigenlijk ook een beetje het meebewegen wat we in een andere podcast aflevering ook al hebben besproken. Vol vertrouwen, beetje loslaten eigenlijk ook. Dat je met elkaar de weg wel vindt.
Sander:Ja, veel meer in vertrouwen gaan staan als ik je zo goed beluister dan in die beetje krampachtige controle dwang bijna.
Yvonne:Ja. Ja. Ja, en ik ontdekte dus dat de kennis eigenlijk die in mijzelf zit. Dat zit er wel, dat inzicht. Ik bedoel je kijkt naar je ziet je in die situatie inderdaad kijk je wat gebeurt hier, wat vraagt die situatie nou eigenlijk precies om met in mijn achterhoofd wat voor baasje wil ik zijn?
Yvonne:Dan komt er eigenlijk pas vanzelf een handeling eigenlijk op van hé, maar dan heb ik dit nu te doen. Soms is dat even geduld hebben of soms is dat nee, nu even ingrijpen of ja, dat hoef ik dan niet meer echt te bedenken en op te zoeken, maar dat is er dan gewoon.
Sander:Precies en het mooie is, dat is ook geïnformeerd door al die informatie die je tot je hebt genomen.
Yvonne:Is ook zo.
Sander:Dat zit er wel in, zeg maar.
Yvonne:Ja, dus terugkijkend was op zich opzoeken, al die informatie opzoeken, helemaal niks mis mee. Want dat is ook gewoon heel belangrijk. Je wil wel weten waar je aan begint. Eigenlijk was de uitdaging dan op dat moment om het dan vervolgens weer wat los te laten en niet vanuit controle, maar vanuit dan vertrouwen van oké, ik heb me dat laten informeren en weet je, dat komt wel naar boven op het moment dat het nodig is.
Sander:Mooi dus het wordt echt een en en verhaal van en je informeren maar ook in het moment zelf aanvoelen van hey maar wat welke opstelling welke houding mag ik hier nu in hebben op dit moment en wat mag ik hier welke actie volgt eruit? Ja en dan samen echt jij en de pup jullie en de pup je weg gaan vinden. Ja. Ja. Terwijl je ook al een beetje een een duidelijk gevoel hebt van een van beeld meer van van wat je zou willen bereiken.
Sander:Ja. Die visie die blijft ook leidend ergens. Ja. Van hey en wat en dan wellicht die visie wat vraagt die visie van jou nu In je opstelling naar naar de pup toe. Ja.
Sander:En dan ook weer naar in de handeling.
Yvonne:Ja. Ik ben wel benieuwd Sander, als je nu in je werk een nou een project moet doen en je wilt deze manier, dus de andere hoe-vraag, die geformuleerd, toepassen. Wat zou dan een mooi begin stapje kunnen zijn?
Sander:Ja, dus de start ligt eigenlijk dus niet zozeer bij wat is het probleem als startvraag. Wat we wel gewend zijn om te doen. Wat wat moeten hier opgelost worden? Maar de nieuwsgierigheid naar wat is hier het potentieel? En dat is een hele andere startvraag.
Yvonne:Ja, die ligt eigenlijk nog voor het hoe.
Sander:Zeker, iedereen geeft geen direct antwoord op het hoe, maar geeft eigenlijk antwoord over een wat-vraag. Wat is het potentieel hier?
Yvonne:Stel dan dat in de organisatie waar je werkzaam bent, dat probleem eigenlijk al geformuleerd is. Zeg je dan van goh, maar ga dat gesprek dan nog eens even aan of ga nog eens anders daarna naar die situatie kijken.
Sander:Dat kan, maar je kunt ook even de aandacht naar binnen brengen en dat kan in je eentje doen, maar dat kun je ook als team doen. Door dan jezelf eens open te stellen van oké we gaan nu niet al onze aandacht richten op de oplossing. En dat vergt al een aanpassing want dat is waar je eigenlijk zo van nature direct naartoe gaat.
Yvonne:Zeker.
Sander:Dus dat bewustzijn dat je dat niet gaat doen, maar dat je gaat openstellen en gaat nieuwsgierig gaat zijn en gaat aanvoelen van hé, maar wat is dan die onderliggende boodschap? Ook vanuit die hele mooie quote die ik al eerder heb verteld van El en Seal van een probleem is niet iets wat opgelost moet worden, maar een boodschap waar je naar kunt luisteren. Dus wat is die boodschap die verborgen ligt?
Yvonne:En dan ga je misschien ook automatisch een hele andere aanpak daarover bedenken.
Sander:En dan is het ook weer de kracht dat je niet meteen zeg maar een nieuwe toekomst schetst en daar dan weer planmatig naartoe gaat werken. Dat is dan weer toch een oplossingsgerichte benadering. Ja. Maar dat je ja een van die toekomstige scenario's of die visie of beeld dat ontstaat. En als je het met een team doet is het leuk om om dan te delen van wat is dan de wat is dan het beeld dat je met elkaar als je dat met elkaar deelt van wat vormt zich door die samenstelling van die beelden van de individuen.
Sander:En je dan nog een keer daarmee te verbinden en dan eigenlijk zonder dat je het zelf verzint, maar dat eigenlijk informatie naar je toe stroomt vanuit dat beeld, dat gezamenlijke beeld. Hé, maar wat vraagt dat van ons dan? Staat het in die toekomst? Wie zijn wij dan? Ja.
Sander:En wie zijn de personen of wie is het team dat dat bereikt? Je zou eigenlijk kunnen zijn van hoe denken die mensen dat team of hoe staan zij in het leven, hoe staan ze in hun werk, welke energie stralen zij uit om dat te beleven? Ja. Die toekomst. En eigenlijk die kwaliteiten die je dan ziet die je dan in de toekomst beleefd of uitstraalt, daarvan zeg je van ja maar wacht even die zitten nu al in mij, in ons.
Sander:Die kunnen we nu al oproepen, aanroepen, leven en van daaruit vormgeven aan wat is dan die eerste stap die hier gezet wil worden. Het brengt heel veel creativiteit brengt het los zeg maar. Of maakt het los beter gezegd. En is gewoon leuk.
Yvonne:Het is
Sander:een hele andere manier dan elkaar overtuigen over wat het beste plan van aanpak zou zijn. Ik vind dit, ik nam, ik vind dat. En dan krijg je een discussie. Terwijl dit veel meer een je zou het een verkennende dialoog met het potentieel kunnen noemen.
Yvonne:Ja. Dus
Sander:je laat je informeren door datgene wat vorm wil krijgen. En zo zit eigenlijk het leven ook in elkaar. Als je kijkt naar hoe wij ontstaan als mens dan zit in elke cel zit ons DNA is helemaal aanwezig. Dus DNA vormt elke cel. Vormt een niercel en een neuscel en een oogcel en huidcel.
Sander:Dus het geheel creëert de delen. Zo ontstaan wij. Terwijl wij, dat is dus potentieel gerichte benadering en de oplossingsgerichte benadering is meer van de delen creëren het geheel. Dus het is eigenlijk een fundamentele omkering.
Yvonne:Het zou wel mooi zijn Sander als je ons eens mee kunt nemen in een oefening waarbij je dat ook de luisteraars aan de hand van een eigen voorbeeldsituatie is kunnen ervaren hoe dat dan gaat, hoe dat werkt.
Sander:Ja, ja, leuk.
Yvonne:Wat kunnen we verwachten?
Sander:Na het een, ik denk dat het enige belangrijk is, is dat je als luisteraar een casus hebt. Iets waar je op zoek bent naar de oplossing of een oplossing en waar je je ook voor de neiging voelt of een misschien zelfs een verlangen dat je een antwoord krijgt aangereikt.
Yvonne:Oké, dan nodig ik de luisteraars uit om net als ik, want die doe ik altijd mee, om eens even lekker te gaan zitten en dan je ons mee te laten nemen in de oefening door jou.
Sander:Dan zou ik zeggen, begin met het brengen van je aandacht meer naar binnen toe. Word je bewust van hoe je op je stoel zit. En word je ook bewust van de kleding op je huid, de textuur van je kleding. En waar je kleding wat strakker zit en wat losser. En word je dan bewust van je ademhaling.
Sander:En je hoeft er niets aan te veranderen. Neem gewoon je ademhaling eens waar. En merk op hoe de lucht je lichaam instroomt. En ook weer verlaat. En breng dan jouw casus, jouw vraagstuk voor ogen.
Yvonne:En we
Sander:zijn hier niet op zoek naar een oplossing. Stel je gewoon open om informatie te verzamelen. En dan kunnen we straks kijken hoe je met die informatie om wilt gaan. Dus verbind je met jouw vraagstuk. En beeld je eens in dat er een toekomstige versie van jou bestaat die al in die toekomst dus staat waarin het opgelost is.
Sander:Waarin er een nieuwe realiteit gecreëerd is. Verbind je eens met die toekomstige versie van jezelf die al die nieuwe realiteit beleeft. Daar gewoon mee is. Die dat al helemaal ervaart. En u zo verbindt met die toekomstige versie van jezelf.
Sander:Wat zie je jouw toekomstige versie allemaal doen? En hoe ziet die oplossing eruit? Kijk eens om je heen, waar ben je? Ben je binnen of buiten? Ben je alleen of zijn er mensen om je heen?
Sander:En wat zie je allemaal gebeuren waaruit jij direct kan zien er is een oplossing gevonden. En nogmaals, je hoeft het niet te verzinnen. Laat het gewoon tot je komen in de vorm van beelden, misschien een gevoel, gedachtes. In welke vorm dan ook. En zoom vervolgens in op jouw toekomstige zelf.
Sander:Wat straal je uit? Energie is voelbaar, zichtbaar die jij uitstraalt. Misschien ben je ontspannender, doortastender. Misschien liefdevoller, misschien iets anders. Specifieke kwaliteit of kwaliteiten is het met je mee naar je huidige zelf.
Sander:De lichaam die in het hier en nu roept ze aan of roept ze in je op. Kwaliteiten zijn er al. Adem in die kwaliteit of kwaliteiten. En versterk ze in jezelf op dit moment. En dan vanuit die kwaliteiten, voel eens aan, wat is je eerste stap nu?
Sander:Die je vandaag of morgen kunt zetten. Misschien een groot plan van aanbrak of uitgebreid stappenplan. Maar een eerste kleine actie stap. En als je dan vandaag morgen of overmorgen die stap hebt gezet nodig ik je uit om wederom in te tune op die toekomstige versie van jezelf. Die die oplossing of die nieuwe realiteit al helemaal beleeft.
Sander:En wederom in te tunen, af te stemmen. Hier word ik gevraagd te zijn. En wat is dan weer mijn volgende stap? En zo geef je geïnformeerd door het potentieel, geïnformeerd door die nieuwe realiteit, stap voor stap vorm aan dit proces. Stel je gewoon open.
Sander:Wees nieuwsgierig. En laat je hem mogelijk verrassen door het antwoord dat je ontvangt. En kom dan langzaam weer terug in de ruimte voor je lichaam weer in de stoel. Kling op je huid. En op jouw tempo open.
Sander:Rek jezelf uit dat het nodig is. Yvonne, welkom terug.
Yvonne:Dankjewel Sander, voor de oefening.
Sander:Wat heb je ervaren?
Yvonne:Ik vond het wel heel verrassend, hoe helder, hoe helder ik gelijk de situatie voor me kon zien. Jezelf in de toekomstige situatie. Ja. En met welke kwaliteiten. Dat pioen was echt gewoon, gelijk zag ik het voor me.
Yvonne:Ja, dat vond ik heel verrassend. Het inzicht wat ik kreeg was van ja, tuurlijk. Dat weet ik ook wel eigenlijk. Dat zijn die kwaliteiten die ik nu gewoon in moet zetten. Het was een heel actuele situatie die ik voor me nam.
Yvonne:We hebben over een dag of vijf hebben we een familie bijeenkomst bij ons in huis. Zestien mensen komen bij elkaar. Ja. En ik had al nou weken geleden bedacht dat het wel leuk was om iets een spel activiteit iets dergelijks te doen om de avond een beetje leuke invulling te geven.
Sander:Zo met zijn allen spel doen.
Yvonne:Ja, hapje eten, maar ook even iets actiefs doen. Ik loop daar zo al een paar weken mee in mijn hoofd eigenlijk.
Sander:Zo van hoe gaat dat spel eruit zien? Wat gaan we eigenlijk doen? Dus je moet kennelijk iets niet iets bestaand zijn, maar iets wat je creatief zelf wil verzinnen. Juist. Hoe ga ik dat doen?
Sander:Is eigenlijk jouw hoofdsleutelvraag.
Yvonne:Hoe ga ik dat doen? Dus ik ben al een paar weken aan het googelen. Ik heb eens wat mensen om me heen gevraagd. Hebben jullie nog ideeën? Elke keer dacht ik nee.
Yvonne:Nee, dit is het niet.
Sander:Mhmm.
Yvonne:En je toen je me uitnodigde om eens in die toekomstige situatie te staan waarin het eigenlijk al gerealiseerd is. Dus stel ik me voor dat we dan dat we een avond, gezellige avond hebben en dat we een spel met elkaar aan het doen zijn. Ja. Ik zag niet zozeer het spel wat we aan het doen zijn. Ik zag wel mezelf in hoe ik in die situatie was.
Yvonne:Met veel plezier het georganiseerd te hebben en het uit te leggen en mensen te enthousiasmeren. En ja, vol zelfvertrouwen of zelfverzekerdheid daar gewoon iets doen. En ook in een houding van weet je, welk spel we doen maakt eigenlijk helemaal niet zoveel uit. Het gaat om het plezier wat we met elkaar hebben.
Sander:Precies.
Yvonne:Ja, dus ik zag daar ook al dat ik daar aan het genieten was.
Sander:Kijk, plezier, enthousiasme, genieten. Ja. Ook een zelfverzekerdheid. Ja. En ik hoor ik hoor nog iets anders is er minder druk op dat specifieke spel, dus op het resultaat te leggen.
Sander:Ja. Ja,
Yvonne:ja. Het werd me daar glashelder, het maakt eigenlijk allemaal niet zo heel veel uit hoeveel spel het gaat weer om welke setting kunnen we creëren met zijn allen dat we iets doen waar we plezier in hebben.
Sander:Dus wat word je nou eigenlijk gevraagd naar nu te brengen, want we zitten nu vijf dagen van tevoren. Dus er is nog wat tijd, maar niet al te veel meer. Welke kwaliteiten mag jij nu in jezelf aanroepen?
Yvonne:Ja, het stukje zelfverzekerdheid van goh, vertrouw er maar op dat er wel iets komt dat ze het altijd wel leuk gaan vinden als ik het met enthousiasme breng. Dus dat enthousiasme weer mee terugnemen in het nu. Ja. Het is eigenlijk gewoon heel leuk om gewoon iets te bedenken zonder dat daar druk op zit dat het
Sander:Ja.
Yvonne:Perfect of heel origineel moet zijn.
Sander:En dat maakt het ook lichter hoor ik.
Yvonne:Maakt zeker lichter en ik voel nu ook wel dan ga ik toch iets makkelijker ook gewoon doen. Ja. Dus je vroeg me ook van volgens mij welke kleine stap zou je al
Sander:Wat is de eerste stap? Ja, zeker. Altijd naar die uiteindelijk gaat het om iets te gaan doen.
Yvonne:Ja. Nou wat ik dus ga doen is al die flarden in mijn hoofd om daar eens mee te beginnen om die op te schrijven. En dan vormt zich misschien vanzelf wel een plaatje of een ingang om daar door voor te borduren.
Sander:Nou helemaal helder wie er mag zijn en de eerste actiestap waaruit het volgende mag voortvloeien. Ja. Ja, het lijkt me hartstikke leuk. Het is nu al.
Yvonne:Het is gewoon heel leuk om te ervaren hoe met zo'n oefening je gewoon zo'n situatie weet je, niet altijd grote situaties te zijn, maar dit soort dingen in het dagelijks leven waar je tegenaan loopt. Gewoon even heel anders, heel anders even naar de situatie te kijken dan denk je ja, zo.
Sander:Zo eenvoudig kan het zijn.
Yvonne:Zo eenvoudig kan het zijn, Sander. Precies. Ja. Ja. Ja.
Yvonne:Ja. Ja. Ja. Ja.
Sander:Ja. Ja.
Yvonne:Ja. Ja. Ja. We gaan volgens mij richting een afronding van deze aflevering. Misschien kun je wat wat key points even nog aan tippen of even samenvatten van waar we het vandaag over hebben gehad.
Yvonne:Wat even goed is om mee te nemen.
Sander:Ja, nou, we hebben het gehad over de oplossingsgerichte benadering die we allemaal kennen. Maar een andere benadering die ik dan de potentieel gerichte benadering noem. Waarin je eerst contact maakt met dat potentieel, met die kans of met die nieuwe realiteit in de toekomst. En dan je open te stellen van informatie die datgene jou te vertellen heeft. En dan te kijken naar welke kwaliteiten mag ik daarin van mezelf meer gaan inzetten.
Sander:En daar dan vanuit welke actiestap is er als eerste. En als je dan die stap hebt gezet om exact hetzelfde proces weer te doen. Eigenlijk een soort cyclisch proces van aanvoelen van dat potentieel. Dan wie mag je zijn, hoe mag je jezelf laten zien. En dan de acties, de volgende actie stap.
Sander:Zo kom jij stap voor stap creëer je eigenlijk je nieuwe realiteit. En wordt het wat jij net ook al aangaf lichter, leuker, creatiever, speelser en ja, en wellicht ook eenvoudiger.
Yvonne:Wellicht eenvoudiger. Ja. Dank je wel Sander voor de aflevering van vandaag. Luisteraars ook bedankt voor het luisteren naar deze podcast Leven, zo eenvoudig kan het zijn. Met Sander van Eekelen en Yvonne Dekkers.
Yvonne:We nemen je mee op een reis naar meer innerlijke rust, vertrouwen en plezier in het leven. Vond je het leuk? Vond je het leerzaam? Inspirerend? Check dan ook eens onze andere afleveringen of volg ons zodat je geen enkele aflevering gaat missen en deel je enthousiasme met iedereen in je omgeving die wat inspiratie kan gebruiken in het leven.
Yvonne:Tot de volgende keer.
Makers en gasten
